Mε την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος A. Σ. Ωνάση (χορηγικό έτος 2023), το ερευνητικό πρόγράμμα «Μεταξύ Αθήνας & Αλεξάνδρειας. Πλατωνισμός, 3ος–7ος αι. μ.Χ.» (2022-2024), σε συνεργασία με το Κέντρο Ελληνιστικών Σπουδών της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης, διοργανώνει σειρά διαλέξεων Νεοπλατωνικής φιλοσοφίας.

Οι συναντήσεις πραγματοποιούνται μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Ζoom στις 7μμ. (ώρα Ελλάδος). Για τo εαρινό εξάμηνο του 2024, οι διαλέξεις επικεντρώνονται στα νεοπλατωνικά υπομνήματα στους πλατωνικούς διαλόγους, τα οποία, μαζί με τα αντίστοιχα υπομνήματα στα έργα του Αριστοτέλη, απετέλεσαν το κύριο μέσο φιλοσοφικής έκφρασης κατά την Ύστερη Αρχαιότητα.
Οι συναντήσεις είναι ανοικτές σε όλες και όλους!

Την Πέμπτη 30 Μαΐου στις 19:00 ο καθηγητής Lloyd Gerson (University of Toronto) θα μιλήσει με θέμα: «Taking Plato Seriously: Proclus as Exegete». Η ομιλία και η συζητηση θα γίνουν στα αγγλικα.

Περίληψη
It is practically a commonplace among students of ancient philosophy that Proclus’ personal philosophical works go far beyond what any reasonable interpretation of Plato would allow. And yet there is no doubt that Proclus thought that he was an accurate and assiduous exegete of Plato. Hegel, in his History of Philosophy, remarked that Proclus was a more accurate exegete of Plato than was Plotinus because Plotinus, unlike Proclus, was overly influenced by Aristotle. So, the question I ask in this paper is “can we understand how Proclus proceeds from his commentaries on the dialogues to his own constructive metaphysics.” Among scholars of Proclus, there is widespread agreement that the key to understanding Proclus’ philosophy is, indeed, to be found in his commentaries on the dialogues of Plato. Controversy arises, naturally enough, when it comes to the details of the path from the one to the other. Etienne Gilson, a shrewd student of the history of philosophy and certainly no friend of Proclus, suggested in his Being and Some Philosophers that if one embraced Plato’s philosophy as true, then one would end up with Proclean metaphysics. Gilson took Proclean metaphysics as self-evidently absurd, leading him to deny the antecedent. Nevertheless, Gilson inadvertently confirms the Hegelian point that Proclus was a highly accurate exegete of Plato coupled with the contemporary scholarly opinion that Proclus own philosophy is derived from that exegesis. So, one way of framing the issue with which I shall be concerned is whether the Platonism that we can derive from Plato himself and the Platonism of Proclus stand or fall together.

Για την εκδήλωση θα χρειαστεί να κάνετε εγγραφή ΕΔΩ.